بازار مالی بین المللی بازاری جهانی است که در آن خریداران و فروشندگان دارایی های مالی مختلف همچون سهام، اوراق قرضه، ارز، کالا، و ابزار مشتقه را در سطحی فراتر از مرزهای داخلی خود مبادله می کنند. این بازارها با میزان بالای حضور مشارکت کنندگان از عمق زیاری برخوردار هستند. تحرک بالای سرمایه، کاهش ریسک، معاملات مطمئن، کارا بودن بازار و موارد بسیار دیگر از ویژگی های این بازارهای مالی است. انتقال وجوه در این بازارها در دوره های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت صورت می گیرد. بازار سهام، بازار اوراق قرضه، بازار ارز، بازار پول، و بازار اعتبار از انواع بازارهای مالی بین المللی هستند که در این مقاله به توضیح ویژگی ها و شرح مزایای فراوان و معایب ناچیز این بازارها می پردازیم.
نظام مبتني بر اقتصاد بازار در سطح كلان به وجود بازارهاي 4 گانه اعتقاد دارد. اين بازارها عبارتند از: بازار كالا، بازار كار، بازار پول و بازار سرمايه. تجزيه و تحليل بازارهاي 4 گانه تعادل عمومي را به اثبات مي‌رساند. دو بازار از بازارهاي ياد شده در ارتباط با بخش مالي مي‌باشد. بخش مالي روي دوم سكه اقتصاد است كه در واقع مكمل بخش واقعي اقتصاد است. بنابراين تعادل بلند مدت و با ثبات هر نظام اقتصادي هنگامي به دست مي‌آيد كه دو بخش مالی و اقتصادی با ارتباطات دروني خود در شرايط تعادلي عمل كنند. بر اين اساس مي‌توان گفت كه بخش مالي تزريق كننده حيات به بخش حقيقي اقتصاد است و منظور از توسعه مالي، توسعه سيستم يا بخش مالي يعني بازارها، نهادها و ابزارهاي مالي مي‌باشد.
